Zondag 24 juli 2005 was het dan eindelijk zover.... Familie fietsdag met de Rensings. Voor mij begon de dag veel te vroeg. Francis had de wekker op 7:30 gezet en daarbij meteen de tijd maar een uur vooruit geschoven ter compensatie. Dus was er nog een uurtje om mijn "kantoor" te zuigen, etc. Om 8:45 gingen we richting Eibergen. Gerda zou fietsen huren, want onze auto is met Jos onderweg. Gerda had de koffie al klaar. ook de krentewegge viel in goede smaak. Gezellig zo'n koffieuurtje.
U kunt hier klikken om een paar foto's te bekijken.
Het weer was goed, de temperatuur prima. Op mysterieuze wijze waren we Eibergen uit. Al snel moesten er toen wat hindernissen genomen worden, want de route voer over een voetpad. De passages in het voetpad bleken dan ook beter geschikt voor voetgangers, dan voor fietsers.
We fietsten langs de Berkel naar een oude watermolen. Een prachtige molen, waar het peleton voorbij vloog, alsof er een etappe in de tour gewonnen moest worden. Even verder, werd er gewacht op een paar nakomers. Het landweggetje waar we uitkwamen, was erg rul. Harry vertelde hoe de route verder liep, rechtdoor moesten we, totdat we bij zijn neef zouden komen, en dan moesten we rechts af. Beste lezer of lezeres, ongetwijfeld begrijpt U het verloop van de route net zo goed dan wij op dat moment.
Bijna vergeet ik U te vertellen, dat dat wachten gebeurde op het midden van een kruispunt van B-wegen en de betreffende landweg. Omdat wachten altijd lang duurt, besloot Francis om maar even af te stappen en iedereen op een laurierdropje te trakteren. Dat was niet verkeerd natuurlijk. Maar de automobilist die over wou steken vond het minder leuk, de fiets stond midden op het kruispunt geparkeerd! Het raampje werd opengedraaid en er werd iets gezegd over bejaarden en dementen.
Al gauw kwamen we bij het eerste rustpunt. In Neede werd er koffie gedronken, met gebak. Een prachtig terras met een enorme parasol. Henk D. was zo galant de serveerster te helpen het ding uit te zetten. Of dit wel helemaal volgens procedure ging betwijfel ik, maar we konden er allemaal lekker , in een grote kring, onder zitten.
Uiteraard werd er onderweg heel wat afgekletst. Allemaole Rensing vrouwleu, dan moj wa luustern. En zo brak de tijd voor de lunchpauze aan, Broodje, bolletje, boterham, iedereen liet het zich goed smaken. Ondertussen werd gedemonstreerd hoe lenig men wel niet was. Leuk al die bejaardengym.
Verder ging het, langs mooie weggetjes en paden, op naar de bierpauze. Hier kwam Wim ons vergezellen. Wim, ik hoop dat je volgend weer meefietst. Nadat het plaatselijk kunstwerk bekeken was en de tourdirectie de routekaart had bestudeerd, werden de stalen- of lichtmetalen rossen weer in beweging gezet. Jaja, dat was me ook wat, wat dat wel niet koste. En wie heeft de nieuwste en de goedkoopste fiets. Dat levert behoorlijk wat gesprekstof op.
Over de oude spoorbaan fietsten we vanaf Neede weer richting Eibergen, alwaar we bij "De Klok" aankwamen. We hadden allemaal al een stoel gevonden op het terras, toen Wim, en even daarna ook Rikie arriveerden. Rikie, goed dat je ondanks de moeilijke omstandigheden toch de moed hebt opgebracht om even bij je zussen en broer te kunnen zijn. Wij allemaal leven erg met jou en Theo mee, sterkte voor de toekomst.
Net toen de kelner de bestelling wou uitserveren, begn het te regenen. Dit was het sein om het veurafje binnen te gaan gebruiken.
Het diner was compleet en perfekt. Groentensoep en tomatensoep. Voor de tweede gang had ik mijn zinnen op de "spies onwies" gezet. Goed vlees, prima smaak, alleen mocht die wel wat heter zijn. Vergezeld van 2 soorten warme groenten en enkele soorten sla, was dit allemaal ruim voldoende. En ook de toetjes waren niet mis, charlotte russe, chipolata pudding en reusachtige schalen ijs. Volgens mij heeft dit alles ervoor gezorgd, dat er wel enkelen buikkrampen hebben gehad.
Rest mij de organisatie te bedanken voor deze prachtige dag.
