Vrijdag 4 februari was het dan zover. Hans ging promoveren. De familie in rep en roer, want iedereen moest, keurig uitgedost, op tijd bij Hans op de koffie zijn. De jonge garde was de avond tevoren al present. Wij vertrokken 's ochtends richting Enschede. Cadeau mee, en nog even pinnen en bij Michelle een mooie bos bloemen kopen. Dat hoort er nu eenmaal bij.
Het was erg winderig onderweg naar Enschede. Lekker plakje cake bij de koffie en wat bijpraten over ditjes en datjes en af en toe testen hoe hoog de zenuwspanning is bij de promovendus. Na geluncht te hebben op de universiteit hebben we rondje langs de laboratoria gedaan. Vooral Jos was natuurlijk geïnteresseerd in de nieuwe laboratoria. Dit vanwege zijn verantwoordelijkheid voor een laboratorium in Trondheim. Het spannende moment kwam steeds dichterbij. Enkele genodigden arriveerden ondertussen en zo togen wij naar het auditorium. Wij mochten eerste rij zitten op voor ons gereserveerde plaatsen. Stipt op tijd, voorafgegaan door de pedel met universiteitsstaf betreedt Hans, vergezeld van zijn paranimfen, het auditorium.
De pedel helpt de promovendus bij het voorbereiden van de promotie, met name wat betreft de formele kant daarvan.
Paranimfen zijn de begeleiders van een promovendus tijdens de verdediging van zijn of haar proefschrift.
Eerst was er het publiekspraatje van Hans. Dit telt niet mee voor de promotie en daarom is de commissie hier niet bij aanwezig. De titel van Hans zijn proefschrift is:
strain and interface engineering
Het gaat over het vinden van nieuwe materialen door middel van het stapelen van verschillende materialen in lagen. De kunst daarbij is om de interfaces (raakvlakken) tussen die materialen voorspelbare en homogene eigenschappen mee te geven, zowel fysisch, elektrisch als magnetisch.
Het valt onder natuurkunde en heeft veel te maken met lage temperaturen, dus tot ong. 70 graden Kelvin.
Daarna kwam de commissie binnen, allen op een na, deze bleek nog geen professor te zijn, in toga. Voor de commisie uit loopt weer de pedel. Hans werd door de diverse commissieleden, als eerste door de buitenlanders, flink het vuur aan de schenen gelegd. Wij begrepen er natuurlijk geen snars van, maar dat de vragen heftig en principieel waren was wel duidelijk Echter dat de professor uit Cambridge begint met een compliment over het hoge niveau van het Engels, beter dan menig geboren Engelsen in hun proefschrift laten zien, was wel uitzonderlijk en dat liet het aanwezige publiek ook merken.
Na drie kwartier kwam de pedel weer binnen en dat was meteen het abrupte einde van het heftige vuurwerk dat zich voor onze neus afspeelde. De commissie vertrekt voor beraadslaging. Dit duurde erg lang, en dat vond ook het rijkelijk aanwezige publiek, zoals we later zouden horen. Dit alles had echter een oorzaak, zoals U zo dadelijk zult vernemen.
Nadat de commissie terug kwam kreeg de promotor toestemming van de voorzitter om de doctor's titel toe te kennen. In de toelichting hierop wordt dan verteld dat de commissie erg onder de indruk was van het verrichte werk en dat daarom de titel met lof (cum laude) was verdiend.
Dit hadden wij niet aan zien komen, maar de jonge doctor had dit enigszins verwacht. Ook in het publiek waren er mensen die dit aan voelden komen. Dit had dus te maken met de lange tijd die de commissie nodig had voor haar beraadslagingen. Achteraf hebben we gehoord dat de bezetting van de commissie ook zwaar genoeg moet zijn en ook dat de ondervraging van de promovendus zwaarder is.
Na in optocht, wij moesten achter Hans en zijn paranimfen en voor de commissie lopen, de zaal verlaten te hebben, was er een receptie. Ook hier erg veel belangstelling.
Met een aantal genodigden hebben we heerlijk gegeten in “het Kostershuus”. Het feest werd voortgezet in “de Kater”. Hier werden nog de nodige presentaties en quizzen gedaan, welke allemaal op het feestvarken waren gericht. Dat er voldoende drank was spreekt vanzelf. De hapjes waren ook keurig verzorgd. Wij hebben het slot van de avond niet meegemaakt. In de vroege ochtend zijn wij huiswaarts gereden.
Rest ons nog om ook langs deze weg jou, Hans heel erg te bedanken voor deze onvergetelijke dag. Gefeliciteerd met je nieuwe titel en heel veel succes met het zoeken van een baan.
Wij zijn heel erg trots op je en dat mag de wereld best weten. Klik hier voor wat foto’s.
